ز نامرادی  خود  بغض   در   گلو    دارم

دلم  شکسته زبس ، میل  گفتگو   دارم

به  کنج خلوت من  لحظه ای  قدم بگذار

که  دیدن   گل  روی   تو    آرزو     دارم

شبانه  تابنشینیم ومست مست شویم

میی  به   تلخی   ایّام  در   سبـــو دارم

بیا  و  قصّه ای از روزهای   رفته  بگـو

که شهر خاطره راگشت کوبـه کو دارم

به  یاد پیر طریقت بزن به زخمه ی  تار

که  عارفانه به لب واژه های هو دارم

نماز عشق کنم  اقتدا به لاله ی سرخ

که عاشقانه  ز  خوناب دل وضو  دارم.